بخش غرامت کارگران ساحل و لنگرگاه (DLHWC)
در این صفحه
قانون پایگاه دفاعی
غرامت کارگر ویژه کارکنان
پیمانکاران دولت ایالات‌متحده در کشورهای دیگر
طبق قانون فدرال، همه پیمانکاران اصلی و فرعی دولت ایالات‌متحده ملزم به تامین پوشش غرامت کارگر برای کارکنان شاغل در کشورهای دیگر هستند. «قانون پایگاه دفاعی» 42 U.S.C. §§ 1651-54 و «قانون غرامت کارگران ساحل و لنگرگاه» 33 U.S.C. §§§ 901-50 جزو این قوانین است. مقررات اجرایی را می‌توانید در 20 C.F.R.، قسمت‌های 701، 702، 703 و 704 بیابید. «قانون تملک فدرال» (FAR) الزامات بیمه غرامت کارگر را برای همه قراردادهای خارجی، در بندهای زیر مشخص کرده است: 48 C.F.R. §§ 28.305 و در §§ 52-228-3 و § 52-228-4.
وزارت کار ایالات‌متحده، دفتر برنامه‌های غرامت کارگران (OWCP)، بخش غرامت کارگران ساحل و لنگرگاه، با اجرای «قانون پایگاه دفاعی» تضمین می‌کند که مزایای غرامت کارکنان به‌سرعت و به‌درستی به کارکنان تحت‌پوشش پرداخت شود.
موارد تحت‌پوشش قانون پایگاه دفاعی
«قانون پایگاه دفاعی» این فعالیت‌های شغلی را پوشش می‌دهد:
کار برای کارفرمایان خصوصی در پایگاه‌های نظامی ایالات‌متحده یا زمین‌های مورد استفاده ایالات‌متحده برای کاربردهای نظامی در خارج از ایالات‌متحده، شامل سرزمین‌ها و متصرفات ایالات‌متحده؛
همکاری بر اساس قراردادهای کار عمومی با هریک از نهادهای دولتی ایالات‌متحده، شامل قراردادهای عمرانی و خدماتی مرتبط با دفاع ملی یا فعالیت‌های جنگی خارج از ایالات‌متحده؛
کار بر اساس قراردادهای موردتایید و مشمول بودجه ایالات‌متحده بر اساس «قانون همکاری خارجی»، عموماً در زمینه فروش نقدی تجهیزات، امکانات و خدمات نظامی به هم‌پیمانان آن، اگر قرارداد در خارج از ایالات متحده اجرا شود؛
همکاری با کارفرمایان آمریکایی ارائه‌دهنده خدمات رفاهی یا خدمات مشابه در خارج از ایالات متحده، به نفع نیروهای مسلح، مثلاً USO.
در صورت برآورده شدن هریک از معیارهای بالا، همه کارکنان فعال در این مشاغل، صرف‌نظر از ملیت، مشمول «قانون» می‌شوند.
الزامات بیمه
بخشهای 1(a)(4) و (5) از «قانون پایگاه دفاعی»، 42 U.S.C. §§ 1651(a)(4) - (5) تصریح می‌کند که هر قراردادی که در حوزه «قانون» قرار می‌گیرد:
«باید دارای مفادی باشد که پیمانکار (و پیمانکار فرعی یا پیمانکار زیردست مرتبط با قرارداد) را ملزم کند که (1) پیش از شروع اجرای قرارداد، زمینه پرداخت غرامت و دیگر مزایای مشمول «قانون» را به کارکنان/نماینده کارکنان شاغل در مشاغل عمومی تحت‌پوشش قرارداد فراهم کند، و (2) پرداخت این قبیل غرامت‌ها و مزایا را در تمام دوره اجرای قرارداد، قرارداد فرعی یا قرارداد زیردست، یا در مدت اشتغال کارکنان به مشاغل مشمول آنها، تضمین نماید،»
«قانون پایگاه دفاعی» (DBA) مفاد «قانون غرامت کارگران ساحل و لنگرگاه» (LHWCA) را، با چندین مورد استثنا، به رسمیت می‌شناسد. الزامات بیمه مربوط به DBA مشابه الزامات مربوط به LHWCA است.
طبق بخش 32(a) از قانون Longshore، همه کارفرمایان ملزم به تامین پوشش بیمه برای پرداخت مزایای غرامت به کارکنان مشمول «قانون» یا کارکنان دارای بیمه مجاز خویش‌فرما هستند. OWCP مسئول تایید شرکت‌های بیمه و بیمه خویش‌فرمای کارفرمایان است. برای مشاهده فهرست بیش از 700 شرکت بیمه و کارفرمای دارای پوشش بیمه خویش‌فرما که دارای مجوز هستند. سه شرکت بزرگ بیمه هم‌اکنون پوشش بیمه «قانون پایگاه دفاعی» را ارائه می‌کنند. اینها عبارت‌اند از ACE-USA، AIG و CNA.
طبق بخش 4(a) از «قانون»، کارفرما مسئول تامین و پرداخت مزایای ازکارافتادگی، درمانی، و فوت برای کارکنان خود، در صورت وقوع حادثه یا فوت، است. اگر پیمانکار فرعی در پرداخت غرامت کوتاهی کند، پیمانکار اصلی باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرد و زمینه پرداخت مزایا را فراهم نماید.
بخش 5(a) از «قانون» تصریح می‌کند که «اگر پیمانکار فرعی در تامین غرامت کوتاهی کند، پیمانکار اصلی کارفرمای کارکنان پیمانکار فرعی قلمداد می‌شود.»
بخش 5(a) همچنین تصریح می‌کند که اگر کارفرما در پرداخت غرامت مشمول این «قانون» کوتاهی کند، کارگر/کارمند مصدوم، یا بازماندگان وی (در صورت فوت ناشی از مصدومیت)، می‌توانند کارفرما را برای دریافت غرامت مربوط به آن مصدومیت یا فوت تحت پیگرد قرار دهند. در چنین دعوایی مدافع نمی‌تواند مدعی شود که صدمه ناشی از سهل‌انگاری همکاران بوده است، یا این که کارگر/کارمند مخاطرات شغل خود را پذیرفته است، یا این که مصدومیت ناشی از سهل‌انگاری تاثیرگذار کارگر/کارمند بوده است.
در بخش 38(a) ذکر شده است که کارفرمایی که در پرداخت غرامت ضروری کوتاهی کند، متهم به ارتکاب بزه می‌شود، و در صورت ثابت شدن بزه، با جریمه به مبلغ حداکثر $10,000 یا با حبس به‌مدت حداکثر یک سال، یا هر دو، مجازات می‌شود. اگر کارفرما یک شرکت باشد، رئیس، منشی، و خزانه‌دار نیز جداگانه مشمول جریمه و تنبیه خواهند شد.
علاوه بر این، اگر شرکت در پرداخت غرامت کوتاهی کند، رئیس، منشی و خزانه‌دار جداگانه و شخصاً، همراه با شرکت، بابت غرامت یا دیگر مزایای قابل‌پرداخت مشمول «قانون» در ارتباط با مصدومیت یا فوت هریک از کارکنان خود مسئول خواهند بود.
معافیت‌های قانون پایگاه دفاعی
بنا به درخواست کتبی رئیس هر اداره یا نهاد ایالات‌متحده، وزیر کار می‌تواند هر قرارداد، محل کار یا رده کارکنان را از شمول «قانون پایگاه دفاعی» اخراج کند. درخواست معافیت را باید نهاد دولتی، به وزارت کار (DOL)، OWCP، تسلیم کند. سیاست وزارت کار این است که چنین معافیتی شامل شهروندان یا ساکنان قانونی ایالات‌متحده یا کارکنان تحت استخدام ایالات‌متحده نشود. معافیت، پس از صادر شدن مجوز آن، در صورتی معتبر محسوب می‌شود که مزایای جایگزین غرامت، طبق قانون محلی جاری، برای کارکنان مشمول معافیت در نظر گرفته شود.
مزایای قانون پایگاه دفاعی
«قانون پایگاه دفاعی» مزایای ازکارافتادگی، درمان و فوت را برای مصدومیت یا فوت کارکنان در دوره استخدام، صرف‌نظر از این که مصدومیت یا فوت در ساعات کار یا در ساعات دیگر رخ دهد، تامین می‌کند. غرامت ازکارافتادگی کلی دو-سوم میانگین دستمزد هفتگی کارگر/کارمند، تا سقف بیشینه مبلغ جاری، است. بابت کاهش جزیی درآمد نیز غرامت پرداخت می‌شود. مزایای فوت معادل نصف میانگین دستمزد هفته وار کارگر/کارمند، قابل‌پرداخت به همسر یا یک فرزند بازمانده، و دو-سوم دستمزد، قابل‌پرداخت به دو یا چند بازمانده، تا سقف بیشینه نرخ هفتگی جاری، است. مزایای ازکارافتادگی کلی و فوت ممکن است به‌صورت مادام‌العمر، و با تعدیل سالانه هزینه زندگی، قابل‌پرداخت باشد. نرخ کمینه‌ای برای نرخ غرامت وجود ندارد.
مزایای ازکارافتادگی و فوت قابل‌پرداخت به اتباع بیگانه و افراد غیرشهروند ایالات‌متحده ممکن است در قالب پرداخت نیمی از ارزش جاری غرامت آینده، طبق تصمیم مدیر منطقه‌ای OWCP، جبران، ارائه شود.
کارگر/کارمند مصدوم می‌تواند از خدمات درمانی پزشک موردنظر خود، بنا به الزامات مصدومیت، برخوردار شود. مزایای پزشکی را نمی‌توان تغییر داد.
روال‌های اعلام مصدومیت و ثبت مطالبه
کارفرما باید مورد مصدومیت را، به محض آگاه شدن از آن، به شرکت بیمه یا، اگر پوشش بیمه خویش‌فرما برقرار باشد، به مدیر مطالبات اطلاع دهد. در صورت لزوم، باید بلافاصله مجوز درمان پزشکی صادر شود. اگر مصدومیت سبب کاهش یک یا چند شیفت کاری شود، فرم LS-202، «اولین گزارش کارفرما درباره مصدومیت»، باید ظرف 10 روز از تاریخ وقوع مصدومیت، به OWCP تسلیم شود. اطلاعیه باید به یکی از سه روش -ترجیحاً با ارائه الکترونیکی از طریق SEAPortal- به سایت Central Case Create متعلق به DLHWC ارائه شود. پس از تشکیل پرونده، امکان دسترسی دفتر منطقه‌ای مسئول به نامه‌ها فراهم می‌شود.
آنلاین از طریق SEAPortal (روش ترجیحی) (https://seaportal.dol.gov/portal/?program_name=LS&_ga=2.225009694.546101759.1666622896-1925135625.1634685279)
توسط نمابر یا فکس: 202-513-6814، یا
توسط خدمات پستی: OWCP/DLHWC, 400 West Bay Street, Room 63A, Box 28, Jacksonville, FL 32202
فرم LS-202 را می‌توان به روش الکترونیکی ثبت کرد.
فرمها و اطلاعیه‌های دیگر، و نیز گزارش‌های پزشکی، باید بنا به الزامات قانونی، با OWCP ثبت شود.
مطالبه کتبی مزایا باید ظرف یک سال از تاریخ وقوع مصدومیت یا یک سال از تاریخ آخرین نوبت پرداخت غرامت، هریک که دیرتر باشد، به OWCP ارائه شود.
دفتر منطقه‌ای OWCP بر روند پرداخت غرامت و ارائه خدمات پزشکی نظارت می‌کند تا از رعایت مفاد «قانون» مطمئن شود. کارکنان OWCP به کارفرمایان، شرکت‌های بیمه و مدعیان مزایا در زمینه دریافت سریع مزایا کمک فنی ارائه می‌کنند. در صورت وجود اختلاف در زمینه مطالبات، بازرس مطالبات OWCP نشست‌هایی غیررسمی را برای حل‌وفصل اختلافات طرفین، از طریق توافق دوجانبه یا سازش بدون دادرسی رسمی، برگزار می‌کند. در مورد مطالبات بلامنازع، مدیر منطقه‌ای از اختیار تایید توافقات و صدور حکم غرامت برخوردار است.
اگر طرفین نتوانند اختلافات خود را به روش غیررسمی برطرف کنند، می‌توانند درخواست کنند که دعوا، برای رسیدگی رسمی، به «دفتر قضات حقوق اداری» ارجاع داده شود. برای اعتراض به تصمیم قاضی حقوق اداری، می‌توان به «هیات بازبینی مزایا» و سپس «دادگاه منطقه‌ای ایالات‌متحده» یا «دادگاه استیناف ایالات‌متحده» مراجعه کرد.
نشست‌ها و کارگاه‌های قانون پایگاه دفاعی
«دفتر ملی OWCP» و دفترهای منطقه‌ای نشست‌ها و کارگاه‌های دوره‌ای را، بنا به ضرورت یا درخواست، برای گروه‌های صنعتی برگزار می‌کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره رویدادهای آینده، به وب‌سایت رسمی Longshore مراجعه کنید.